Bolesław Bielec (ur. 1930 r.) – z pochodzenia Wilnianin, z Wrocławiem związany od 1945 roku. Sztuką fotografii zainteresował się pod koniec lat 40. Charakterystyczną cechą jego twórczości jest budowanie szerokich kolekcji fotografii wybranych tematów. Noszą one znamiona dokumentacyjnego zapisu przemijających zjawisk – np. zestawy o drewnianych cerkwiach w Bieszczadach, zanikających słomianych strzechach. W tym nurcie mieszczą się także cykle” Korzenie” oraz „Brzozy Polskie”.
Znać w jego twórczości ślady koncepcji sformułowanych przez prekursora polskiej fotografii Jana Bułhaka - zwolennika piktorializmu (czyli nurtu, w którym fotografia nie dokumentuje "na chłodno" świata, ale też stara się przekazać uczucia, emocje - zbliżając się tym samym do malarstwa) oraz "fotografii ojczystej" (czyli takiej, która nade wszystko akcentuje polskość, odwołując się do ojczystego pejzażu, dokumentuje polskie tradycje i polską specyfikę).
Laureat wielu nagród i wyróżnień – za ukazanie w fotografii zabytków niknącej sztuki budownictwa drewnianego otrzymał złoty medal FASF. Jest członkiem Wrocławskiego Towarzystwa Fotograficznego od 1952 r. oraz instruktorem fotografii od 1985r.
W kolekcji kilkudziesięciu bardzo malarskich i zarazem nastrojowych obrazów fotograficznych, z których na wystawie prezentujemy tylko wybraną część, autor starał się zatrzymać napotkane sytuacje, zjawiska i wywołane nimi wrażenia.
wernisaż 20 czerwca 2008 r. godz. 19.00 wystawa czynna do 31 sierpnia 2008 r.
